Skip to main content

Ik heb vier kinderen. Vier prachtige, waardevolle, energieke mensen die mijn leven doel en betekenis geven. De beginjaren waren lastig. Ik moest vrijheden opgeven en vooral veel geven in tijd en energie. Ik voelde me gebonden en soms gefrustreerd. Maar wat ben ik achteraf dankbaar! Samen lief en leed delen. Een warme familie is onbetaalbaar.

Wat is het doel van ons onderwijs? Toch niet de hoogste resultaten, of weggewerkte achterstanden? Dat zijn toch de mensen? Onze teamleden en bestuurders. Onze leerlingen en hun ouders. Hun welbevinden en ontwikkeling, daar gaat het toch om?

Het zijn de mensen die samen een organisatie, een school, een gemeenschap vormen. Als een grote familie van broers, zussen, vaders en moeders. Ook in school zijn we verantwoordelijk voor elkaars welbevinden en dragen we bij aan het (on)geluk van de Ander. Door te ondersteunen, echt te luisteren, blij te zijn met Andermans successen. Door geduldig te zijn met fouten en van elkaar te leren (zie Het is tijd van Ron van Es, Kees Klomp en Ralph Zebregs). Net als in de familiesetting. Dan is alleen het beste goed genoeg. Toch?

We dragen bij aan het (on)geluk van de Ander.

Of doen we op school opeens een masker op, zetten we onze menselijkheid uit en gaan we een rol spelen? Zoals de rol van leidinggevende, om te sturen en te managen. Of de rol van teamlid, om afhankelijk af te wachten en braaf opdrachten uit te voeren? Waarom verdwijnt onze menselijkheid op school? Waar zijn we toch zo bang voor?

Heb lef en zet je masker af! Gedraag je als het liefhebbende familielid, waarin blijdschap en verdriet in alle kwetsbaarheid gedeeld en gevierd kunnen worden. Offer jezelf op. Stel de Ander centraal, hoe frustrerend en onvrij dat soms kan voelen, zoals in mijn moederschap. Dien niet langer jezelf voor externe happiness (salaris, status, enz). Maar dien de Ander en investeer in iets wat boven jezelf uitstijgt. Naast happiness ontstaat er dan ook joy (in The Second Mountain, van David Brooks). Voor een duurzame, innerlijke bron van geluk.

[mc4wp_form id=”841″]

Netty Baan

Author Netty Baan

In de jungle van het chaotische Papoea leid ik jonge mensen op tot toegewijde en enthousiaste docenten. Als docent en psycholoog steek ik in op intrinsieke motivatie waardoor zij anders willen en kunnen.

More posts by Netty Baan