‘We doen de goede dingen. Verzuim is laag, tevredenheid hoog. Ik zeg dat niet ergens om hoor, maar vernieuwing heeft nu niet prioriteit’. Met enige regelmaat hoor ik directeuren dergelijke dingen zeggen. Zo van, we hebben het bereikt, we hebben het gemaakt. Dan val ik steeds weer van m’n stoel van verbazing. Echt? In onze turbulente tijden?
Het is onmogelijk iets te leren als je denkt dat je het al weet, zei Epictetus al (In Ego is the Enemy, door Ryan Holiday). We vinden het niet fijn als we denken dat anderen beter zijn. Of dat we nog veel moeten leren. Dat botst met het geloof in ons eigen kunnen, met ons ego. De claim dat we het voor elkaar hebben is echter heel link. We staan onszelf, verbetering en succes in de weg.
We staan onszelf, verbetering en succes in de weg.
Juist nu, in de golf aan onzekerheden, is een bescheiden, lerende houding cruciaal. Omdat we beperkt zijn en baat hebben bij de kennis van anderen. Omdat het ons krachtig verbindt met de realiteit. Omdat het tot actie stimuleert en doet groeien. Stap voor stap, links, rechts, links, rechts. Een leven lang.
[mc4wp_form id=”841″]