De mallemolen draait weer op volle toeren. Overvolle agenda’s, tekort aan personeel, Covid-dreiging, ga zo maar door. Gewoon er het beste van maken. En op de weinige vrije momenten dingen doen die we echt leuk vinden. We hebben geen keus, het is ons lot. Klinkt best wel tragisch. Moeten we ons werk echt op die manier doen?
Viktor Frankl vertelt in zijn indrukwekkende boek ‘Man’s search for meaning’ over zijn jaren in Auschwitz. Ondanks die afschuwelijke werkelijkheid concludeert hij dat ‘het niet gaat om wat wij van het leven verwachten, maar om wat het leven van ons verwacht. Ofwel: laat je niet beheersen door het lot, door de eisen of verwachtingen van anderen. Het laat je gefrustreerd en leeg.
… richt je op een hoger doel, iets wat jouw leven betekenis geeft.
Maar richt je op een hoger doel, iets wat jouw leven betekenis geeft. Iets waar je aan bij wilt dragen en waar je verantwoordelijkheid voor wilt nemen. Dan kan je moeilijke dingen aan en krijgt het lijden zelfs betekenis. Het dient dan ergens toe. Want je gelooft in jouw toekomstdroom, jouw doel en roeping. Hoe?
Laat de drukte van alle dag even achter je en neem tijd om terug te kijken. Wat zijn je sterke punten? Wat vind je erg om te verliezen? Wat beweegt je en waarin wil je toevoegen? Je ontdekt waarin je van betekenis wilt zijn. Stem al je handelen daarop af: dat wat je wilt beëindigen en dat wat je wilt beginnen. Je bereikt sneller waar je voor gaat. Het geeft je waardigheid en voldoening. Het geeft je werkgeluk.
[mc4wp_form id=”841″]
NewMasters