Eind juni lanceerde WemasterEd een test voor leerkrachten. Het werd door 1500 onderwijzers gemaakt. Een overweldigende respons. Blijkbaar speelt de test in op zaken die ertoe doen. Of, zoals één van de respondenten verwoordde: ‘Wel fijn als er iets met de uitslagen gedaan wordt’.
WemasterEd werkt vanuit de overtuiging dat intrinsieke motivatie bijdraagt aan werkgeluk. Vooral leerkrachten zouden intrinsiek gemotiveerd zijn. Ze gaan er immers voor. Onderwijs heeft hun hart. Klopt deze gedachte? Intrinsieke motivatie ontstaat door: het ervaren van vrijheid (autonomie), gevoelens van succes (competentie) en veiligheid in je team (verbondenheid). Hoe sterker deze aanwezig zijn, hoe meer je van binnenuit gemotiveerd bent (Self-determination theory, Deci & Ryan). De test van WemasterEd gaat na in hoeverre dit geldt voor de Nederlandse leerkracht.
De resultaten liegen er niet om. 83% van de respondenten ervaart onvoldoende autonomie. Met andere woorden: de meerderheid heeft onvoldoende keuzevrijheid en voelt zich gecontroleerd. Iets minder respondenten, maar nog steeds meer dan de helft (64%) voelt zich onvoldoende competent. Factoren als tijdgebrek, te grote, complexe klassen, weinig respect en steun, dragen hier vooral aan bij. Een minderheid van 30% voelt zich niet verbonden. Er is sprake van een gesloten cultuur, er wordt geoordeeld en samenwerking is lastig.
Zeer alarmerende cijfers, die onder andere verklaren waarom het primaire onderwijs kraakt in haar voegen. Als teamleden niet van binnenuit gemotiveerd zijn voor hun taak, hoe kunnen we hen dan vasthouden? Is het tekort aan onderwijzend personeel niet juist en vooral hieruit te verklaren?
WemasterEd pakt dit probleem aan bij de kern. Het programma stimuleert teamleden elkaar verantwoordelijk te houden, te waarderen en te begrijpen. Samen terug naar de bezieling: het kind.
[mc4wp_form id=”841″]
NewMasters